کاک شایان جیگررررر

من و پسریم دچار افسردگی شدیم و یهههههویی رفتیم سفر بدون برنامه ریزی خیلی هم خوش گدشت

 بخاطر همین  ننوشتم ک چقدر افسرده شدیم و داریم میریم ...

عباس کچل و نبردیم ک مجردی رفته باشیم بیشتر حال کنیم ..اینم مدرک ذوق مرگ شدنم

رفتیم مهاباد خیلی جای قشنگی بود و چه آب و هوایی داشت بهشت بود ...

آدمهای خیلی خوبی هم داشت شایان پسر گلی بود و بالهجه ی قشنگش با ما حرف میزد

من هر چی میخواستم میگفت موشکلی نیست من ی رفیق دارم توپ توپ هر چی بخوای برات میگیرم

مغازه اش مال خودمونه ..و واقعنی هر مغازه ای میرفتم تا اسم پدرش و میاورد همه میرفتن کنار

من هر چی میخواستم بر میداشتم و رضا مجبور میشد حساب کنه ..

.و وقتی رضا گفت دیگه بهت کارتم و نمیدم ورشکسته ام کردی

اون گفت موشکلی نیست خودم ی کارت دارم توپ توپ بهت میدم و من و شرمنده کرد..

هر جا ک میرفتیم خودش برام کلی لوازم میپسندید و میگفت ب رنگ موهات میاد ...

 ی عینک برام پسندید جلوی همه گفت رنگ جلوی موهانه خیلی بهت قشنگه .

.رضا هم از بس موهاش و کند و تو سرش زد الان کاملا کچل شده از دست من .. کاملا مشهوده ..

از مهمون نوازییش نگو ک تک تک بود هم خودش هم پدر و مادرش ...

شب اول خونه ی خودشون رفتیم ولی من گفتم بریم ویلاشون اونها ب ویلا میگفتن خونه باغ خیلی زیبا و باصفا بود

خیلی خیلی خوش گذشت تو خونه باغ

الان هنوز نیومده دلم هوای اونجا را کرده ب رضا گفتم من و بزار تو خونه باغ خودت برگرد ولی حرف گوش نکرد

الانم دلم براش خیلی تنگ شده ..کاک شایان میخوام بیام پیشت خودت

گفتی بمون چرا من اومدم ک الانی پشیمونم اینم گریه ی شدید بخاطر پشیمونی

آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآهاهاآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآهاهاآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآهههاااا دیگه ب حق حق افتادم