دلنوشته ی هنگامه ای برای سرباز

دیشب با رضا رفتیم ک سارا و ستاره را ایشالا ایشالا برسونیم خونه شون

از بس ک ستاره شیطونی کرد والابوخوداالهی قربون اذیت کردنش برم

اما چون رضا برگشتنه برام بستنی نخرید و نزاشت منم بخرم

چون سرما خورده براش بد بود الان از قیافه ی همتون کاملا مشهوده

ک دارید توی دلتون بهم میگید شکمو حالامنم گفتم باید بریم ی دور بزنم تا دلم باز بشه

رضا گفت مامان و از لبخندهای ژکوندش زد اینطوری

من جووونم ماماناین قیافه برای بستنی نخریدن بود البته

این چند وقت ک نبودی و یا شبها نرفتیم بیرون تو برای رفتگرهای عزیز سوت نزدی

الان مث امام علی ک وقتی شهید شد مردم شهر دیدن اونی ک براشون شیر و نون میاورده

پیداش نیست فهمیدن امام علی بوده .. خوب الان فک میکنن ک تو ی چیزیت شده

پس امشب بریم براشون سوت بزن ک خیالشون راحت بشه ک تو هنوز زنده ای

منم ک حســــــــــاس قبول کردم و راستی راستی انگاری خیلی چشم ب راه بودند

چون تا سوت میزدم همشون رو برمیگردوندن

حالا سرباز فک میکنی من میتونم ب برو بچ ام نصیحت کنم ک از این کارها نکنن