بسوزد انکه سربازی به پا کرد / تمام مادران را چشم به راه کرد /

 همه میگن که سربازی دوساله /نمیدانند عمر یک جوانه/

اگراهواز شودباغ بهشتی/ نمی ارزد به یک دیوار خشتی/

لباس ارتشی رنگ زیمنه /دل سرباز همیشه غصه داره/

خودت گفتی برو دوسال دیگر/نگرم بحر تو یاری دیگر/

چرا مادر مرا بیست ساله کردی/میان پادگان اواره کردی/

شبهای نگهبانی در هنگ/میشمارم ستاره ها رو با دلی تنگ/

بیا نازنینم از این اهواز گذرکن/با این عزیزت دردل کن/

عزیزت گشته محکوک به خدمت/برو هرکاری میخواهی بکن تو/

غذا میدند همراه چای/کلاغ ژر میبرند عزیزم کجایی/

دوسال سربازی بود مشکل/امان از دست این دخترای خوشگل/

دوسال سربازی شش ماه اضاف شد/ستم بر ما نشد بر دخترا شد