توی شیرینی،تو اول، قند دوم می شود

 

مزه ی سوهان اعلا پیش تو گم می شود

 

بین قطاب و گز ونقل محلی ساده است

 

حدس اینکه طعم لبهای تو چندم می شود

 

روزها رد می شود،چشمت شرابی کهنه تر

 

پلک هایت کم کَمَک تبدیل به خُم می شود

 

هرکجا ساکن شوی در نقشه مانند شمال

 

جمعیت آنجا گرفتار تراکم می شود

 

چشم بسته، هر کسی بویت کند توی سرش

 

باغهای پُرگُلِ قمصر تجسم می شود

 

ماه را جای تو می گیرم نمی دانم چرا

 

اینقدر این روزها سوء تفاهم می شود

 

دود کن اسپند را، چشم حسود از دیدنت

 

شورِ شور، اصلاً دو تا دریاچه قم می شود

 

وقت شرعی، لطف کن از پیشِ مسجد رد نشو

 

موجباتِ سستیِ ایمان مردم می شود

 

وسوسه یعنی تو! شالیزار هم یعنی بهشت

 

بیخودی آدم دچارِ سیب وگندم می شود

.........................................................................................................

عجب شعر شیرینی از وبلاگ شاعرانه با عشق ..احمد آقا ربودم