شعر

هیچکی از رفتن من غصه نخورد

هیچکی با موندن من شاد نشد

وقتی رفتم کسی قلبش نگرفت

بعض هیچ ادمی فریــــــــاد نشد

وقتی رفتم کسی غصه اش نگرفت

وقتی رفتم کسی بدرقه ام نکرد

دل من میخواست تلاقی بکنه

پس چشم هیچ کسی عاشقم نکرد

وقتی رفتم نه که بارون نگرفت

هوا صاف  و خیلیم آفتابی بود

اگه شب می رفتم و خورشید نبود

آسمون خوب میدونم مهتابی بود

دم رفتن کسی گفت سفر بخیر

که واسم غریب و نشناخته بود

اما اون وقتی رسید ،که قلب من ،

همه ی آرزوهاش را باخته بود

چهره ی هیچکس پژمرده نبود

گلها اما همه پژمرده بودن

کسایی که واسشون مهم بودم

یه جورایی همه شون مرده بودن

وقتی رفتم کسی غصه اش نگرفت

وقتی رفتم کسی بدرقه ام نکرد

دل من می خواست تلافی بکنه

پس چشم هیچکسی عاشقم نکرد