شعر

یه دشت سرسبز، یه رود پر آب، یه سد محکم، داشتیم توی سیلاب

ما از خوشی ها، دلهامون آزرد، سد  رو شکستیم، دنیا رو آب برد

حالا از اون در و دشت، چیزی نمونده باقی

انگار از این میخونه، صد سال رفته ساقی

حالا غم ما، قد یه دریاست، جایی که باید دل به دریا زد، همین جاست

نه کار اینهاست، نه کار اونهاست

از این و اون نیست، از ماست که بر ماست

یه دشت سرسبز، یه رود پر آب، یه سد محکم، داشتیم توی سیلاب

ما از خوشی ها، دلهامون آزرد، سد  رو شکستیم، دنیا رو آب برد

حالا از اون در و دشت، چیزی نمونده باقی

انگار از این میخونه، صد سال رفته ساقی

حالا غم ما، قد یه دریاست، جایی که باید دل به دریا زد، همین جاست

نه کار اینهاست، نه کار اونهاست

از این و اون نیست، از ماست که بر ماست

حالا از اون در و دشت، چیزی نمونده باقی

انگار از این میخونه، صد سال رفته ساقی

حالا غم ما، قد یه دریاست، جایی که باید دل به دریا زد، همین جاست

نه کار اینهاست، نه کار اونهاست

از این و اون نیست، از ماست که بر ماست

نه کار اینهاست، نه کار اونهاست

از این و اون نیست، از ماست که بر ماست

نه کار اینهاست، نه کار اونهاست

از این و اون نیست، از ماست که بر ماست

پیژن سمندر

به به  چه چه

چند وقت بود شعر ربوده شده پست نزده بودم دلم خواست یهوووویی