شراب و خون

ی کتاب از فروغ البته بدون سانسورش و توی شیراز خریدم که ی شعرش و میخوام آپ کنم 

نیست یاری تا بگویم راز خویش

ناله پنهان کرده ام درساز خویش

چنگ اندوهم ، خدا را ،زخمه ای 

زخمه ای ، تا برکشم آواز خویش

بر لبانم قفل خاموشی زدم

با کلیدی آشنا بازش کنید

کودک دل رنجه دست جفاست

با سر انگشت وفا نازش کنید

پر کن این پیمانه را ای هم نفس

پر کن این پیمانه را از خون او

مست مستم کن چنان کز شور می

باز گویم قصه افسون او

رنگ چشمش را چه میپرسی ز من ( قهوه ای بود )

رنگ چشمش کی مرا پایبند کرد

آتش کز دیدگانش سر کشید

این دل دیوانه را در بند کرد

حالا تا چشمش و داشته باشید تا بعدا به جاهای دیگه برسیم والابوخودا